سنسورهای اکسیژن جزء حیاتی سیستم های سوخت و آلایندگی هستند زیرا میزان اکسیژن موجود در اگزوز را کنترل می کنند.
سنسور اکسیژن یا سنسور لامبدا (lambda sensor) یک قطعه الکترونیکی است که نسبت اکسیژن موجود در مایع یا گاز را اندازه گیری می کند. این سنسور برای اولین بار در دهه 1960 میلادی توسط شرکت رابرت بوش و تحت نظارت دکتر گونتر باومن ساخته شد.
سنسور اکسیژن رنو (oxygen sensor)
وظیفه سنسور اکسیژن در موتورهای احتراق داخلی اندازه گیری نسبت اکسیژن موجود در گازهای خروجی از اگزوز است. مقادیر اندازه گیری شده توسط این حسگر برای مدیریت موتور در سیستم های انژکتوری و همچنین کنترل آلاینده های حاصل از احتراق سوخت به کار می روند.
وجود اکسیژن به مقدار لازم برای عملکرد فرآیند احتراق و عملکرد صحیح موتور مهم است و اگر نسبت اکسیژن و سوخت کافی نباشد، عملکرد موتور خودرو آسیب می بیند. به همین دلیل است که سنسور اکسیژن باید یکی از تجهیزات کوچک اما حیاتی خودروهای احتراق داخلی باشد.
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. .
1 نظر